Williams F1 Team

szczypa

Frank Williams jako kierowca odnosił sukcesy jedynie w wyścigach amatorskich. Już w 1969 roku założył firmę z Piers Courage i rok później wystawili w wyścigach bolid de Tomaso, który niestety znacznie ustępował konkurencji.

Piers Courage zginął w wypadku podczas Grand Prix Holandii jeszcze w tym samym roku, co całkowicie podłamało Franka. Dodatkowo pojawiły się problemy finansowe. W międzyczasie Williams związał się z Walterem Wolfem w 1976 roku, jednak nic z tego nie wyszło. W końcu założył Williams Grand Prix Engineering z Patrickiem Headem.

Podczas gdy Williams próbował zdobyć wsparcie finansowe Arabii Saudyjskiej, bolid FW06 Heada świetnie się spisywał - Alan Jones zaliczył w nim kilka bardzo dobrych występów. Pierwsze zwycięstwo przyszło już w 1979 roku, gdy Clay Ragazzoni wygrał w FW07 na Silverstone. Kolejne dobre występy Alana Jonesa sprawiły, że zespół ukończył sezon na drugim miejscu.

Williams

W 1980 roku na zespół Williamsa nie było już mocnych - zarówno Jones jak i zespół zdobył tytuł mistrzowski. W 1981 roku bolidy napędzane silnikami turbodoładowanymi zaczęły dominować, jednak to Keke Rosberg w Williamsie z wolnossącym silnikiem Coswortha dzięki bardzo równej jeździe został mistrzem. Do dziś Keke jest jedynym mistrzem świata, który zdobył tytuł nie wygrywając żadnego wyścigu.

Na kolejny wielki sukces zespół musiał czekać do 1986 roku. Napędzany ciężkim i brutalnym silnikiem Hondy bolid był zdecydowanie najszybszy, ale stosunkowo zawodny. Właśnie awaria silnika w ostatnim wyścigu sezonu w Adelajdzie pozbawiła Nigela Mansella marzeń o mistrzowskim tytule.

Pomimo sukcesu na torze, poza torem zespół dotknęła ogromna tragedia - Frank Williams został sparaliżowany w wypadku samochodowym, gdy wraz z zespołem wracał z testów na torze Paul Ricard.

W 1987 roku Nelson Piquet i Nigel Mansell zdobyli kolejny tytuł w niemal doskonałym FW11. Pomimo, że od 1989 roku bolidy Williams były bardzo szybkie, w zespole nie było kierowcy, który był w stanie doprowadzić je do zwycięstwa. Tak było aż do 1991 roku, gdy Nigel Mansell powrócił na łono zespołu. Mimo, że bolid FW14 był najszybszy, Mansell przegrał z Ayrtonem Senną w 1991 z powodu problemów ze skrzynią biegów. Rok później jednak nie dał już szans konkurencji wygrywając dziewięć wyścigów pod rząd i zapewniając Williamsowi kolejny tytuł.

Zespół rozdawał karty aż do 1994 roku. Sukces został przyćmiony przez kolejną tragedię - Ayrton Senna w swoim trzecim wyścigu w Williamsie zginął na torze Imola.

Kolejne tytuły mistrzowskie były zasługą Damona Hilla i Jacquesa Villeneuva i od tego czasu, choć zawsze w czołówce, zespół nie odniósł większych sukcesów. Punktem przełomowym był sezon 2006 - najgorszy od prawie trzydziestu lat! Po tym jak BMW kupiło Saubera, Williams był zmuszony używać kiepskich i bardzo zawodnych silników Cosworth. W całym sezonie zespół zdobył tylko jedenaście punktów, co dało ósme miejsce w klasyfikacji.

Po najgorszym sezonie w historii Williams udowodnił, że jest jednym z najlepszych zespołów w stawce. Bolid FW29 okazał się szybki i niezawodny, co wystarczyło na czwarte miejsce w klasyfikacji konstruktorów.