Nurburgring - Niemcy

szczypa

Zielone Piekło - tak nazywana jest 24 kilometrowa pętla Nurburgringu, na której ścigano się w Formule 1 aż do lat osiemdziesiątych.

W latach sześćdziesiątych wielu z ówczesnych mistrzów zwycieżało własnie na tym torze, a wśród nich Stirling Moss (ostatnie zwycięstwo w 1961) i Jackie Stewart, który wygrał w 1968 roku w koszmarnej ulewie z przewagą 4 minut. Pod naciskiem Stewarta tor poddano modyfikacjom mającym na celu zwiększenie bezpieczeństwa - zainstalowano bariery, a tor nieznacznie poszerzono.

W 1976 cały świat był świadkiem dramatu Nikiego Laudy, który doznał przerażających poparzeń w wypadku podczas wyścigu. Nie było wątpliwości, że tor jest zbyt niebezpieczny.

W 1984 roku światło dzienne ujrzał nowy krótki Nurburgring zbudowany w okolicy długiej pętli. Tor od samego początku był mało interesujący i juz w 1986 został zmodyfikowany i w tym kształcie dotrwał aż do 2003 roku.

W 1995 roku Michael Scumacher wyprzedził prowadzącego Jeana Alesiego w Ferrari na trzy okrązenia do końca i odniósl swoje pierwsze zwycięstwo na Nurburgringu. Rok później najlepszy okazał się Jacques Villeneuve dla którego było to pierwsze zwycięstwo w Formule 1. Kanadyjczyk również w 1997 miał najwięcej szczęścia - najpierw Michael Schumacher został wypchnięty na pierwszym zakręcie przez swojego brata Ralfa, a następnie oba prowadzące McLareny spaliły silniki w przeciągu jednego okrązenia.

W 1998 zwyciężył Mika Hakkinen, który pokonał najszybsze w kwalifikacjach Ferrari. W 1999 roku Johny Herbert dał zespołowi Jackiego Stewarta pierwsze i jedyne zwycięstwo w wyścigu pełnym zmian pogodowych.

W 2000 roku szczęście uśmiechnęło się do Michaela Schumachera, który zwyciężył przed kierowcami McLarena - Miką Hakkinenem i Davidem Coulthardem. Również rok później Niemiec nie dał szans konkurencji, a w 2002 roku Schumacher musiał uznać wyższość jedynie Rubensa Barichello również w Ferrari.

W 2003 roku zwyciężył Ralf Schumacher w Williamsie, który dojechał do mety 16 sekund przed kolegą z zespołu Juanem Pablo Montoyą. Niemiec objął prowadzenie na 26 okrążeniu po tym jak silnik w bolidzie Kimiego Raikkonena wyzionął ducha. Był to wyjątkowo pechowy dzień dla McLarena - na trzy okrążenia przed końcem David Coulthard wypadł z trasy po walce z Fernando Alonso. Rubens Barrichello w Ferrari zajął trzecie miejsce.

Michael Schumacher odniósł swoje czwarte zwycięstwo na Nurburgringu przed Rubensem Barrichello dając kolejne podwójne zwycięstwo dla Ferrari w sezonie 2004. Podczas kwalifikacji błysnął Takuma Sato, jednak awaria silnika pozbawiła Japończyka marzeń o utrzymaniu znakomitego drugiego miejsca w wyścigu.

Rok 2005 to kompletna dominacja Kimiego Raikkonena w McLarenie. Jednak Fin kilka razy zablokował koła przy hamowaniu, w efekcie czego mocno zdarł przednią prawą oponę. Przepisy nie zezwalały wówczas na zmianę ogumienia i na 2 okrążenia przed końcem wibracje spowodowane nierównomiernym zużyciem opon urwały przednie zawieszenie efektem czego był bardzo poważny wypadek. Zwycięstwo padło więc łupem podąrzającego po swój pierwszy tytuł Fernando Alonso.

W ostatnim wyścigu po raz piąty w karierze na torze Nurburgring wygrał Michael Schumacher. Niemiec po ostrej walce przez cały wyścig, minął linię mety niecałe 4 sekundy przed Fernando Alonso i 8 sekund przed kolegą z zespołu Felipe Massą.