Interlagos - Brazylia

szczypa

Podobnie jak w Argentynie również w Brazylii sukces kierowcy stał się impulsem do stworzenia toru na miarę Formuły 1, a doszło do tego po sukcesie Emmersona Fittipaldi.

Usytuowany na przedmieściach Sao Paulo tor pierwotnie miał długość 7 964 metrów i był jednym z najdłuższych w ówczesnych czasach. Podobnie jak dziś, zewnętrzna sekcja toru była bardzo szybka, a wewnętrzna pełna wolnych i krętych wiraży.

Tor jest bardzo nierówny i wymaga ogromnego refleksu i umiejętności. Tuż za linią mety wybudowano szykanę w celu spowolnienia pędzących bolidów - obecnie nosi ona nazwę 'Senna S'.

Wyścig na Interlagos w 1994 roku był dla Ayrtona Senny jego pierwszym w barwach Williamsa. Już w 1991 roku spełnił swoje marzenie o zwycięstwie w ojczyźnie, co powtórzył w okropnych warunkach w 1993 roku. W 1994 najlepszy był jednak Michael Schumacher, podobnie jak w 2000 roku, gdy finiszował tuż przed Davidem Coulthardem, który później został zdyskwalifikowany za zbytnie zużycie deski podłogowej bolidu.

Fani zawsze będą pamiętać rok 2001 gdy debiutujący wówczas Juan Pablo Montoya w imponującym stylu wyprzedził Michaela Schumachera. W deszczu Kolumbijczyk minął Ferrari i z pewnością wygrałby Grand Prix gdyby nie kolizja z dublowanym Arrowsem Josa Verstappena. Wyścig padł łupem Davida Coultharda, a rok później na najwyższym stopniu podium ponownie stał Michael Schumacher.

W 2003 roku niesamowicie ciekawy wyścig został wygrany przez Giancarlo Fisichelle w Jordanie pomimo, że początkowo zwycięstwo przyznano Kimiemu Raikkonenowi.

Ciężkie warunki pogodowe urozmaiciły również wyścig w 2004 roku, gdy Juan Pablo Montoya odniósł swoje jedyne zwycięstwo w sezonie. Miejscowy bohater Rubens Barrichello startował z pierwszego pola, jednak w wyścigu musiał zadowolić się trzecią pozycją. Warto podkreślić jednak, że Brazylijczyk ukończył wyścig na Interlagos pierwszy raz od 1994 roku!

Montoya był najlepszy również w 2005 roku, gdy finiszował przed kolegą z zespołu Kimim Raikkonenem i Fernando Alonso. Trzecie miejsce Hiszpana zapewniło mu pierwszy tytuł mistrzowski.

Wyścig w 2006 roku stał pod znakiem walki o mistrzostwo pomiędzy Fernando Alonso a Michaelem Schumacherem, dla którego był to również ostatni wyścig w karierze. Alonso miał przewagę 10 punktów nad Niemcem, co oznaczało, że musi dojechać na ósmym miejscu, aby zdobyć tytuł mistrzowski. Już w kwalifikacjach szala przechyliła się na korzyść młodego Hiszpana - Schumacher miał problemy z bolidem, przez co zakwalifikował się na kiepskim dziesiątym miejscu.

W wyścigu jednak Schumacher błyskawicznie odrabiał straty, jednak przy wyprzedzaniu Renault Giancarlo Fisichelli doszło do minimalnego kontaktu i Niemiec złapał "kapcia" i spadł na ostatnią pozycję. Po wymianie opon wyjechał tuż przed prowadzącym Felipe Massą. Od tego momentu każde okrążenie Schumachera było okrążeniem niemal kwalifikacyjnym. Dzięki niesamowitej prędkości i brawurowym manewrom wyprzedzania Niemiec wspiął się aż na czwarte miejsce w klasyfikacji końcowej! Wyścig wygrał Felipe Massa, drugi był Fernando Alonso, który drugi raz pod rząd został Mistrzem Świata. Trzeci był Jenson Button.